Woensdag 20 maart

Vandaag werden we verwelkomd in CYC. Deze organisatie zet zich in voor de jeugd binnen de Cordillera, zij zetten zich in voor de educatie van jongeren om op deze manier ook de criminaliteit tegen te gaan.

In de namiddag mochten we onze muzikale kant naar boven halen. 2 instrumenten werden ons geintroduceerd, namelijk de tangsa en de tangotong. Wat we uit deze workshop konden afleiden is dat ons gevoel van ritme niets is in vergelijking met de Filipijnse cultuur.

Deze dag sloten we af met een Belgisch/Filipijnse BBQ. Wat hebben we hier van genoten!

Donderdag 21 maart

Donderdag vertrokken we naar de Saint Louis University in Baguio. Hier beseften we nogmaals hoe schrijnend het hier is op vlak van gezondheid en toegang tot medische hulp.

We kregen een presentatie over de gezondheidssituatie in de Filipijnen, meer bepaald in de communities. Zo legden ze ons uit dat het voor de inwoners van de communities helemaal niet efficiënt of zelfs onmogelijk is om gepaste medische behandeling te verkrijgen.

Om een beeld te schetsen: er moet vaak een hele reis afgelegd worden tot het dichtstbijzijnde health station – dit kan dagen duren en gebeurt allemaal te voet. 7 op 10 sterft zonder ooit een dokter te hebben gezien.

Ook kwam de armoede in de Filipijnen aan bod tijdens de presentatie.

Duterte is aan de macht gekomen met deze leuze: ‘All for health, health for all’. Hij zou de armen in het centrum van zijn beleid plaatsen. Helaas is dit in de praktijk helemaal niet het geval, erger nog, dit zal duren tot 2022 als hij zijn beleid niet aanpast.

De cijfers liegen er niet om: de armoede drempel wordt door de overheid geplaatst op 72 pesos per dag (58 pesos is 1 euro). 21 % van de bevolking leeft onder deze grens. 60% van hen leeft op straat, 50% heeft geen toegang tot elektriciteit, 40% kan zijn kinderen niet naar school sturen, 35% heeft geen drinkbaar water, 1/5 van de kinderen doet aan kinderarbeid en 80.000 baby's sterven jaarlijks aan perfect geneesbare ziektes.

Hierna vertelde de directrice van Saint Louis University ons meer over de universiteit en het curriculum van de opleiding verpleegkunde. Hier kwamen we te weten dat zo goed als alle verpleegkundigen die hier opgeleid zijn, naar het buitenland vertrekken zodra ze afgestudeerd zijn. Dit omdat de werkomstandigheden hier zo schrijnend zijn en er geen verbetering in komt.

Om het programma wat lichter te maken, gingen we hierna naar Tam-awan village, een toeristische trekpleister met prachtige kunstwerken, eigen aan de indigenous people.

Hierna gingen we gezellig samen iets eten in een restaurantje in de buurt en sloten we de avond af in een karaokebar.

____________________________________________________________

Gelukkig had de groep eerder die dag het zingen al geoefend voor de studenten van SLU!