De dag werd ingezet met een inleiding door Esmeralda Borgo (coördinator Voedsel Anders) en Leen Laenens (voorzitter Velt) en een gesmaakt openingspanel onder leiding van Steven Vromman: Tijs Boelens (boer en kernlid van Boerenforum), Tine Heyse (Gents schepen van milieu, klimaat, wonen en Noord-Zuid), Lieven Bauwens (voorzitter Pomona) en Tjerk Dalhuisen (Voedsel Anders Nederland) vroegen zich af wat er nodig is om iedereen, van beleid tot burgers, te overtuigen van de noodzaak van een ander voedselsysteem.
Na het openingspanel werd het de deelnemers langzaam maar zeker duidelijk: het leven op de Veltmarkt is hoopgevend. Gratis zaden, landbouwcoöperaties, bioboeren en klimaatactivisten. Eco, da’s logisch. In verschillende workshops kwamen de geneugten van de circulaire economie aan bod, de kracht van alternatieven in het Zuiden, de prijs en opbrengst van veilig gezond en duurzaam voedsel. Maar ook leerden de deelnemers een natuurlijke moestuin aanleggen, samentuinen en in stappen een gezond gazon te maken. Voedsel voor hoofd, hart en handen.
"We moeten enkel de stap durven zetten, en voluit kiezen voor de alternatieven die de Velt-markt Anders aanbood."
Voluit kiezen voor alternatieven
De gangen van het Kask kleurden even groen. Tussen kunst en beton leefde hoop, en kracht. Een circulaire economie focust niet op groei, maar op bloei. Waarom eten we vlees, en hoe? Welke rol spelen onze overheden? Kan transitie meer zijn dan een links containerbegrip? Verdienen wij niet allemaal gezond en eerlijk voedsel op ons bord? Uiteraard wel, maar daar is geld voor nodig, veel geld. Minder dan 1% van alle onderzoeksgeld wordt gebruikt om biologische landbouw te optimaliseren, en van de 50 miljard subsidies die jaarlijks worden gedoneerd door Europa, gaat er slechts een peulschil naar landbouw die de toekomst kan doorstaan. Onze Belgische staat heeft 100 miljard euro uitgegeven om de bankencrisis te bedwingen. Het geld is er, maar moet anders worden gespendeerd. En wie geld zegt, zegt draagvlak. Op de Velt-markt Anders kwamen we alvast tot de conclusie dat duurzaamheid niet meer enkel van de hippies is, en dat steeds meer mensen onze planeet willen omarmen, binnen de grenzen die de planeet zelf aangeeft. Géén tipping points, maar een stabiele, structurele verandering in dit toekomstbeeld.
De lange gangen van het Kask noopten tot nadenken. Waar dagelijks jonge studenten van abstractie een ideaal maken, tobden geëngageerde medemensen over het wat en hoe van anders consumeren. Consuminderen, als u wil. Verandering moet permanent zijn, even duurzaam als een permacultuur die weinig aandacht behoeft. We moeten enkel de stap durven zetten, en voluit kiezen voor de alternatieven die de Velt-markt Anders aanbood.
Auteur: Evert Nicolaï - Foto's: Robert Pieters.
