Laten we evenwel niet voorbijgaan aan de gruwel in Gaza. Israëlische bezetters doodden na de aanslag van 7 oktober, waarbij 1.139 Israëlische slachtoffers vielen, 39.583 Palestijnen in Gaza en 91.389 Palestijnen raakten gewond. (cijfers van 3 augustus)[1] De Wereldbank schatte in maart 2024 dat 62% van de huizen in de Gazastrook en 80% van de handelsvoorzieningen verwoest of beschadigd zijn[2]. De schade aan de Gazaanse landbouwsector werd eind januari 2024 geschat op meer dan 628 miljoen dollar[3]. De cijfers lopen nog dagelijks op. Je kan ze hier raadplegen.

In de Westelijke Jordaanoever zijn na de aanslag van Hamas op 7 oktober de Israëlische bezettingstroepen (het leger en gewapende kolonisten) toegenomen. Het Israëlische leger heeft meer dan 120 nieuwe controleposten geopend en gewapende kolonisten vallen vaker gemeenschappen aan, met op 4 augustus 610 Palestijnse burgerslachtoffers tot gevolg[4]. Zoals in Gaza is er voor miljoenen dollars schade aan huizen, bedrijven en landbouwvoorzieningen en -productie. De toegang tot landbouwgronden in Gebied C is beperkt. Gebied C beslaat 61% van de Westelijke Jordaanoever en 85% van de landbouwgrond.

Israëlische soldaten en kolonisten vernielen regelmatig oogsten en maken landbouwgrond onbruikbaar. Door de sterk beperkte toegang worden de akkers bovendien ongewild verwaarloosd door de boer.inn.en. Naar schatting 100.000 boer.inn.en ervaren daar last van. En die verloren productie herstel je niet zomaar. Fruitbomen hebben minimaal drie jaar nodig om weer productief te worden en zullen pas na vijf, zes jaar een goed productiviteitsniveau bereiken. De verwaarlozing vraagt om herstellingen van planten, de waterreservoirs en de stenen terrassen die de bodem beschermen tegen erosie. Hoe langer de boer.inn.en hiermee moeten wachten, hoe kostelijker de herstellingen en hoe moeilijker het wordt om terug toegang te krijgen tot de consumenten die nu aangewezen zijn op Israëlische producten.

Intussen controleert Israël de grensovergangen naar externe markten, waardoor Palestijnse boer.inn.en beperkte toegang hebben tot import van productiemiddelen (tractoren, pesticiden, meststoffen...) en hun eigen landbouwproducten moeilijker kunnen exporteren. 

In die context is de korte keten een noodzaak. Het belang van agro-ecologie neemt toe als manier om voedselzekerheid te vergroten, maar ook als methode om de veerkracht van boer.inn.en te vergroten.

Agro-ecologie vertrouwt op de lokale omgeving bij het creëren van voedsel, omdat voedselproductie wordt gezien als een natuurlijk proces waarbij mensen, planten, dieren en bodems voedingsstoffen uitwisselen om samen te gedijen.

Landbouwers hebben onze steun nodig om hun toegang tot grond te behouden en de Israëlische beperkingen te overwinnen. 

Foto boven: Een Palestijnse boer pleit voor het recht op zijn land terwijl Israëlische IDF-soldaten proberen de oogst van die dag tegen te houden. De linzen- en tarwevelden van de Palestijnse familie liggen naast een buitenpost van Israëlische nederzettingen en hun werk op deze velden wordt vaak onderbroken en soms stopgezet door intimidatie van joodse kolonisten en Israëlische soldaten. April 2008, at-Tuwani Westelijke Jordaanoever. CC BY-NC-SA 2.0 Flickr / delayed gratification

Meer lezen:

Gaza: By destroying agricultural lands and blocking food aid, Israel uses starvation as a weapon of war against civilians [EN/AR]

'Bulldozed and shelled': Gaza's farming sector ravaged by war

“Golden time” seasonal farming production destroyed and lost in northern Gaza amid mounting fears of worsening hunger and starvation