Via een beleid van kolonisatie en apartheid beperkt de Israëlische overheid de bewegingsvrijheid en de soevereiniteit van Palestijnse burgers al decennialang. Niet voor niets wordt gesproken over de illegale bezetting van Palestina (de Westelijk Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem). Verzet wordt met geweld en straffeloos de kop ingedrukt.

Sinds de aanval van Hamas (de militante groep aan de macht in de Gazastrook) op Israëlische militairen en burgers op 7 oktober 2023 kent de Israëlische agressie nog nauwelijks grenzen. Tienduizenden inwoners van Gaza, vooral vrouwen en kinderen, zijn door bombardementen gestorven. De toegang tot de meest fundamentele basisbehoeften (voedsel, water, gezondheidszorg, elektriciteit, etc.) is volledig afgesloten door de continue bombardementen en het blokkeren van voldoende humanitaire hulp. Dit veroorzaakt een ongekend niveau van voedselonzekerheid en  acute hongersnood in Gaza. Het Internationaal Gerechtshof vond het in zijn vonnis van 26 januari aannemelijk dat Israël daden van genocide pleegt, en start verder onderzoek. Ook op de Westelijke Jordaanoever neemt de repressie ondertussen zwaar toe.

Agro-ecologie als verzetsbeweging

Bezetting gaat altijd gepaard met verschillende vormen van verzet en streven naar een samenleving met gelijke rechten, vrede en respect. Ook in Palestina zagen we – nog lang voor de escalatie van het geweld – tal van verzetsbewegingen. Een daarvan is de agro-ecologische beweging, die streeft naar een ander politiek, sociaal en ecologisch landbouw- en voedselsyteem, waartoe we met Solidagro en onze lokale partners Bisan en Palestinian Agroecological Forum een bijdrage leveren. In de agro-ecologie staat het recht op voedsel, dat voor de Palestijnen flagrant geschonden wordt door de Israëlische overheid, centraal.

Agro-ecologie is voor de Palestijnen van levensbelang, aangezien het Israëlische leger landbouw en voedsel- en watervoorziening koloniseert en gebruikt als oorlogswapen. Ze blokkeren de toegang tot landbouwgrond door muren te bouwen en grenzen te creëren, of met geweld. Akkers, boomgaarden en landbouwinfrastructuur worden vernield, soms om nieuwe Israëlische nederzettingen op te richten. De kolonisten leiden waterbronnen af naar diezelfde nederzettingen en maken de voedselvoorziening afhankelijk van Israëlische import.

Belgische verantwoordelijkheid

Wij sluiten ons aan bij de wereldwijde oproep tot een onmiddellijk en definitief staakt-het-vuren. Wij eisen dat België en de Europese Unie (EU) Palestina erkennen als staat, dat beide instanties een einde maken aan hun medeplichtigheid door elke directe of indirecte steun aan Israël op te zeggen, en dat beide instanties sancties opleggen, diplomatieke druk uitoefenen en een militair embargo instellen. België en de Europese Unie moet eveneens stappen ondernemen voor de bescherming van Palestijnse burgers tegen acute hongersnood door druk uit te oefenen op Israël zodat humanitaire hulp op grote schaal toegelaten wordt.  Wij eisen concreet dat België niet meer toelaat dat wapens of munitie vanuit of langs België naar Israël worden vervoerd. België heeft de kans om hierin een voortrekkersrol op te nemen en een voorbeeld te zijn voor andere lidstaten binnen de EU. Verder eisen we een boycot op landbouwproducten uit Israël die bijdragen aan de huidige Palestijnse voedselonzekerheid.

In samenwerking met middenveldorganisaties kan België haar eigen beleid veranderen en haar verantwoordelijkheid nemen om druk uit te oefenen op de Israëlische overheid, en zodoende andere lidstaten aanzetten om hetzelfde te doen.

Zolang een staakt-het-vuur geen feit is, kunnen we niet over de heropbouw van Palestina spreken. Wel geloven wij in een toekomst voor het Palestijnse volk en beklemtonen we de volgende basisprincipes:

1. Er moet gewerkt worden vanuit gelijke rechten voor alle burgers, Palestijns en Israëlisch, en niet vanuit geopolitieke en economische belangen van een minderheid.
2. Het apartheidsbeleid moet afgeschaft worden, bewegingsvrijheid moet gegarandeerd worden, en het recht op terugkeer moet vervuld worden voor de honderdduizenden Palestijnse vluchtelingen. Van daaruit moeten ook andere politieke, sociale, economische en culturele rechten van alle burgers vervuld worden.
3. Er moet worden ingezet op autonomie, empowerment en solidariteit tussen alle burgers, waarbij burgerinitiatieven zoals agro-ecologie een fundamentele rol spelen.