Wat extra context om te beginnen: Dwagulu zorgt voor een uitgebreid voorbereidingstraject voor de reis, met maar liefst vier weekends die de Belgische deelnemers samen hebben doorgebracht. We wisselden uit rond maatschappelijke thema’s als gender en agro-ecologie, leerden veel over Senegal en kregen praktische tips voor de reis. Vooral maakte het traject de zeven jongeren tot een hechte groep. De educatief medewerker van Solidagro ondersteunde dat proces. 

We waren er dan ook helemaal klaar voor op 3 juli. Na een vlucht van bijna 6 uur deden we het eerste van vele busreisjes naar Thiès, onze eerste verblijfplaats zo'n 60 km van Dakar. We konden terecht bij Ismaîla Diop van partnerorganisatie AJE (Action Jeunesse et Environnement), die de groep de eerste dagen wegwijs maakte doorheen Thiès. We namen er de bus omdat we uitgenodigd waren voor het ontbijt bij Hélène De Bock van de Belgische ambassade. Na deze twee dagen acclimatiseren was het tijd om te vertrekken richting Toubacouta.

Kampvuren en mangroves in Toubacouta

In Toubacouta stonden de jongeren van AJE en partner La Voie ons enthousiast op te wachten. De ontvangst was heel hartelijk en iedereen hielp om muskietennetten op te hangen. Voor sommigen van ons was het even aanpassen aan de sobere sanitaire voorziening. Een fijnere aanpassing was die aan het tomeloze enthousiasme van de Senegalese jongeren. Tijdens de kampvuren werd er iedere avond volop gedanst en gezongen.

Het verblijf in Toubacouta kan ik samenvatten in drie woorden: sfeer, enthousiasme en insecten

Het verblijf in Toubacouta is samen te vatten in drie woorden: sfeer, enthousiasme en insecten. Na een dag met veel regen vlogen er overal waar we keken insecten en kwamen we ze tegen op de gekste plekken. De jongeren die bang waren gestoken of gebeten te worden, hadden het moeilijk. Gelukkig brachten de nachten rust dankzij muskietennetten.

Velen van ons vonden de mangroves het hoogtepunt van de reis. Samen de boot nemen om dan te gaan plonzen in lekker fris water. De gezelligheid en het samen lachen heeft onze groep hechter gemaakt. Naast leuke uitstappen in Toubacouta, zoals naar de agro-ecologische boerderij van AJE, staken we ook de handen uit de mouwen en bouwden we een garage voor het lokale ziekenhuis. Een tiental dagen na het vertrek uit België reisden we allemaal samen verder naar Tambacounda, waar La Voie haar thuisbasis heeft. Een busrit van bijna 8 uur! Gelukkig was er een djembé mee die rit een pak sneller deed gaan.

Samen op pad in Tambacounda

In Tambacounda bezochten we burgemeester Papa Banda Dieye en de landbouwprojecten gesteund door Solidagro en Stad Sint-Niklaas. We sliepen in de school waar La Voie werkt, op één avond na, wanneer iedereen onderdak heeft bij een gastgezin.

Na die avond brachten we de laatste avond door met de Senegalese jongeren en begeleiders. We kregen een privéoptreden en de sfeer zat helemaal goed. De jongeren van Dwagulu droegen hun op maat gemaakte kostuum van Senegalese stoffen.

Die ochtend om vijf uur waren we (klaar) wakker om terug te keren naar thuis. Er zijn zeker tranen gevloeid, afscheid nemen is nooit makkelijk. We zijn er wel van overtuigd dat het contact zal blijven en als we terug naar Senegal gaan, zijn we bij iedereen welkom, net zoals zij in België van harte welkom zijn.

De jongeren en begeleidsters willen dan ook Dwagulu Dekkente en de partners bedanken voor deze ervaring en het immense avontuur, het was onvertegelijk! Enkele trieste momenten wegen niet op tegen het plezier en de verbondenheid. Ik ben er zeker van dat als we de tijd konden terugdraaien ieder van ons zich onmiddellijk opnieuw zou inschrijven!

Heb je zelf goesting in een verrijkend avontuur met Dwagulu Dekkente? Meer informatie vind je op Instagram en www.dwaguludekkente.be.

Vele groetjes van Charlotte, Iliyan, Janne, Kato, Senne, Simon, Sina en de begeleidsters Elke en Flore

De uitwisselingen van Dwagulu Dekkente krijgen steun van Solidagro en Stad Sint-Niklaas in het kader van hun stedenband met Tambacounda.